بسمه الرحیم

    پروردگار مهربانیها ! لطفش به کمال رساند و خاک را تا ابد وامدار افلاک کرد. زمین لایق شد به دیدار قدوم آخرین منجی . 

   این روزها زمینی که زیستگاه انسان باقی مانده! بی تاب تر و نیازمند تر از هر روز دیگری مشتاق رسیدن آخرین منجیست . که از هبوطمان تا به امروز بارها و بارها خاک رنگ اصلاح به خود دیده گرچه وسوسه گر مطرود خنّاس از پا ننشسته و گره در کار اصلاح فرزند ادم دمیده است . امّا اینبار...اینبار آخرین بار است که وعده تنها در صورتی محقق میشود که آدمیان راه اصلاح را بیابند و لااقل تلاش بر طیّ طریق نمایند. من...من نوع انسان ؛ که ادعایم را در گوش زمین و زمان به عقلانیت فریاد زده ام تنها یک وظیفه دارم ؛ نیک زیستن و...دیگر هیچ!!! تا "او" منتظَر القائم بیاید. فقط زیستن در طریق خیر بدور از نگاه و دست و زبان و قدم حرام کافیست! و چقدر تلخ است که مدعی باشی و همچنان در گیر و دار خویش. خویشی که رهایش کرده ایم ، نفسی که به او ظلم کردیم .چون کودکی باید تربیت میشد اما به حال خویشش رها کردیم تا به هر جا تمایل!!! داشت و لذّت اقتضا میکرد !! بگریزد! لذتی که گاهی در نگاه بی حرمت بود و گاهی در سجاده ای آغشته به ریا! زبانی که گاه نصیحت بر اصلاح گناه عادت شده خودمان به دیگران بود و گاه!! ادعای محبت حضرت حق! و چه اسوده تنها به ادعا خویش را فریفتیم و هنوز هم میفربیم!  با خیال راحت به اتکای عبادتی در خور شأن پروردگار که در خور ناتوانی خویش! و زبانی که لقلقه اش نام اسلام است ؛ انتظار قیام داریم! افسوس که انتظارمان هم...

   تلخی ِامیختن حریم حق و باطل در این روزها ، به کام هر نیمه مومنی نشسته! تلخی گس وار ِ اجرای حرام! به بهانه ی دین!!! مجالسی که تنها آرزویمان باید این باشد " خدا کند امام مان نبیند " و غربت معنا میشود زمانیکه آخرین وعده خداوند درست در میان دوستداران که نه! مدعیان دوستی اش اینهمه غریب است! کوچه های غرق ساز و آواز ...و آدمیانی نه با سیرت و صورت سیره پسند محمّدی صلوات الله علیه و آله ، آخرین منجی را به ظهور می طلبند! اما کاش به یک سوال پاسخ میدادند! منجی بیاید که چه؟؟؟ که چه شود؟؟ ایا به اندازه کافی از حلال و حرام محمد صل الله علیه و آله نمیدانید؟؟ ایا دستور زندگی به شما داده نشد؟ آیا مرزی سرخرنگ میان حق و باطل بارها وبارها با خون برایتان ترسیم نشد؟ ما قوم آخرالزمانی بیش از تمام اسلافمان حجّت دیده ایم . ما برای اصلاح جهان و طریق سلوک خویش هر انچه باید بدانیم میدانیم. و افسوس که نفهمیدیم آمدن منجی نه برای نشان دادن راه که برای ادامه ان است! ما راه را میدانیم اما خود خواسته ! از رفتن بدان اِبا داریم!! که خود را فریفته ایم هر زمان امام مهدی روحی له الفدا آمد ، ما اصلاح میشویم و جهان نیز! خیالی خامتر از این نمیشناسم! راه را نشانمان دادند هر چه برای نیک زیستن نیاز داریم در دسترس داریم و هیچ قدمی رو به جلو بر نمیداریم! تنها دور ِباطل روزمره گی مان را می پیماییم و خود را با خیالات بیهوده فریب میدهیم شاید وجدانمان کمی با وعده اصلاح به گاهِ ظهور امّا نه امروز ! آسوده شد! روزهایمان همه دور از سیره رسول الله صل الله علیه آله ، انتظار فرزندش را میکشیم که چه؟؟ با پدرانش چه کردیم؟ به کدامیک از فرامین زندگی که آموختند ما را ، عمل کردیم؟؟ ما به راه نفس هوی پرست رفته ایم و حالا برای خاموش کردن اتش وجدانی که شماتتهایش هم به گوش مان نمیرود ، ادعّاهایی را مدام به زبان میچرخانیم!!!

  خواب غفلت را باید در جایی پایان داد ، جایی باید برخاست ، بیدار شد. اگر امروز نه ... اگر این نسل نه ... روز دیگری و نسل دیگری ! شاید نسلی که کمتر مدعی و بیشتر عامل باشد! که در این دین هر که عمل به علم بیاراست رسید و هر که تنها سخن گفت ... هیچ!! نسل اخرالزمانی که به فرامین عمل کند افتخار اصلاح جهان را تحت لوای هدایت و امامت موعود آل محمد صلّی الله علیه و آله خواهد داشت.حال این انتخاب ماست ، سرگرم دنیای خود ساخته ی رو به افولمان ، روزها را سپری کنیم و بهانه های مختلفی برای عمل به هوی نفس بتراشیم یا... دنیا را طبق فرامین کتاب خدا و سیره فرستادگانش بسازیم. این انتخاب ماست که نسل برگزیده باشیم . باید مدام در گوش دلمان زمزمه کنیم ما هر چه برای اصلاح جهان لازم است میدانیم ، کافیست عمل کنیم ! شاید نسل ما ، مسلمان ِ مومن شد.

  نسیم ارادت هنوز بر آستانه قلبم می وزد . عهدمان تجدید میشود هر صبحدم همقدم خورشید ؛ عهد میبندم به آنچه امر شد ، عمل کنم . کاش به عهدمان وفادار بمانیم. کاش نسل موعود باشیم!