بسمه العادل

      تقدیم به مولای اخر الزمانی تاریخ..."مهدی" پسر فاطمه روحی له الفدا

     روز زیبایی از روزهای شور ونور میگذرد . ادم های مهربان شیرینی میخرند و خندان به هم تبریک میگویند . اما من در سایه خیالم با خود فکر میکنم...اگر بودی چه میشد ...! امروز روز امام یازدهم بود که میدانم چقدر عزیز بوده به درگاه محبوب که او را واسطه ی حضورت قرار داده... ومن  گرچه پر گناه... میروم به راهی که ارزو میکنم پایانش تو باشی ! نمیخواهم از خودم بگویم ... کافیست هر چه ارادتمان را بر سر لحظه ها کوبیدیم...من این بار میخواهم از تو بگویم...که قلب عالم به امیدت میزند...

***

    حس عدالت خواهی به گمانم از نوزادی با ادمیست . وقتی بیصبرانه حقش در توجه و غذا و عشق را میطلبد و هر چه رشد میکند انچه حق خود میداند هم وسیع میگردد . گویی تاریخ انسانیت هم مانند رشد یک انسان است . ابتدا فقط میخواهد زنده بماند اما بعد به تعالی فکر میکند و برابری...امروز بشر میداند که دیگر دغدغه اش نان نیست...رفاه نیست...ارامش جسمی نیست . دغدغه ی بشر امروز حق است ! حقی که باید گرفت ، حقی که "غصب"شد به نفع دنیاطلبان از اقشار پایین دست جامعه ... و امروز هر جا را نگاه میکنم ، ندایی بر امده میبینم از جستجو برای رسیدن به عدالت ، عدالتی نه به سبک مدعیان دروغین...عدالتی که هر روز به معیار های شیعی اش نزدیک تر میشود و این یعنی دنیا اماده میشود برای امدنت ...پسر "علی"... وارث عدل و عقل مطلق ... نمیدانم کجای محاسبات دنیا خواهم ایستاد .نمیدانم وقتی زمان ازمون رسید من به ادعایم عمل میکنم یا سقوط نصیبم میشود اما خوب میدانم تو همان مطلوبی...برای طالبان عدالت امروزی  میدانم، نمیشناسد ترا جهان که اگر میشناخت فردا صبح یک پارچه ندبه میشد و اشک برای امدنت...

   ببین اقا من نگفتم ما خوب شدیم... نگفتم لایق شدیم...فقط میگویم و فریاد میزنم ، ادم ها به امدنت نیاز دارند... دیگر فقط من نیستم و همراهان ِ هم مذهبم که برایت اشک بریزیم و ناله کنیم...نه... تو از ما بهتر را داری... ادم هایی که زجر ماده و ماده پرستی را در اعماق وجودشان تحمل کرده اند . ادم هایی شبیه اسطوره های تاریخ که از لطمه وتحقیر نمیترسند و حق را میطلبند ولو به قیمت خون... ان ها که با فدا کردن اسایش فریاد ظلم ستیزی سر میدهند و به دنبال رسوایی ِظلم جان فدا میکنند . میشود ان ها را ببینی ؟ میشود به کمکشان بیایی ؟ میشود تنهایی شان و کوتاهی دستشان را در مبارزه دریابی ؟؟ آقای من فقط یک سوال..."میشود بیایی"

    ببین روزها سخت شد... ببین جاده ها انتها ندارند... ببین حق و باطل را ممزوج کردند... ببین خورشید چقدر پر پر میزند برای تابیدن به لحظه های امامتت ... آدم ها کالای قابل معامله شدند... و محبت گم شد... و انتظار ... پیرمان کرد برای دیدنت و برای خاک رکابت شدن به هر راه زدیم ... خسته شدیم... بیا... بیقرار ترین روزهای انسانی رقم میخورد در ارزوی زیر سایه ولایتت ایستادن ... به هر کجای کره ی خاکی مان نگاه کنی ، ناله ای به اسمان هست و دستی به دعا که تو را صدا میزند ... هر کس به زبانی ... وترا میخواند هر کس بنامی... تقدیر نجات بخش زمین ... موعود همه ی ادیان ... بگو چند لحظه مانده تا رسیدن امر پروردگار بر خروج ... بگو چقدر چشم انتظاری مانده تا دیدن شمشیر علی در دستان تو... و چند ارزو و چند دعا مانده که برای امدنت بخوانیم... نمیشود بیایی و ما را ادب کنی ؟ ... اگر تا ابد ادم نشدیم چه ؟... خدایا نمیشود دلمان را فدا کنیم و تو او را به ما بازگردانی ؟ ایا تاوان خطای پدران را در بی مهری و نا مردمی فرزندان پس میدهند ؟؟؟ که ما به جرم خطای گذشتگان از حضورت محرومیم ! بیا موعود ، بیا اروزی دل فاطمه ، بیا چشم عالم به قدومت روشن ، بیا حق مطلق ...فقط بیا

    این روزها بی قراری میهمان دل ادمیزاده شده... ارامش فراری خانه هاست... میدانی چرا... همه چیز هست ولی تو نیستی ...

بی قرار امدنت ... رها کرده ام دغدغه ها را مگر ببینمت... وگلایه کنم از خودم و از ظلمی که بر من رفت از نفس... گلایه کنم که نبودی معجزه خاطره شد ، نگاهی نبود تا نجاتمان دهد ... بخاطر دل ما که نه ولی کاش به حرمت مولود امروز بیایی ... زمزمه میکنم دعای فرج را شاید دل اسمان شکست ، برای ناله ام گریست ؛ انوقت باران هم بوی عشق را میرساند بتو...

فردا جمعه است مولا جان ... یادمان نمیرود ...صبح زود بیدار میشویم ... ندبه میخوانیم و منتظر مینشینیم تا صدایت در گوش عالم بپیچد..."انا المهدی" ... روحم فدای لحظه ی امدنت باد!

بی قراری عالم تقدیمت بیا...