|
سلوک 
|
این روزها روزهای پیش از ظهور ، روزهای پیش از قیام ، باید چه کرد؟؟؟ حالا که همه دنیا فریاد میزند "عدالت" من که بزرگترین الگوی عدالت را میشناسم باید چه کنم؟ در خانه بنشینم کتاب هایم را ورق بزنم به جستجوی راههای تازه برای رام کردن این روح سرکش! یا به دنبال تمام انچه در دنیا سهم من است بدَوَم! دنبال شغل مورد علاقه ام! قدرت مادّی! و هر چیزی که هر انسانی را وسوسه میکند! این لحظه ها را نثار چه باید کرد ؟ این لحظه های بی بدیل که باز نمیگردند! این ها را باید لا به لای کتاب های قطورم بگذرانم که دنیا را انقدر زیبا نشان میدهند ! یا نه فدای فردای نیامده کنم امروزها را ! در اینکه هر شیعه، هر مسلمان، هر انسان پیوندی نا گسستنی با کتابها دارد تردیدی در ان نیست. اینکه باید برای رسیدن به فردا تلاش کردن اما نه به قیمت قربانی کردن امروزها نکته ای مسجّل است. امّا فقط همین ! سر به لاک خود فرو ببر ، بخوان ، بیاموز ، به دست بیاور و بعد در اوج قدرت و مکنت بمیر!! واقعا همین؟! این ها روح مرا آرام میکند ؟؟؟ نه !!! در هیچ کتابی ننوشته وقتی کودکی که میدانی در خانه ای نه شبیه خانه زندگی میکند با پدری همیشه خمار و مادری همیشه گرسنه در مترو فال حافظ بتو میدهد انهم زوری با او چه کنی!! وقتی بانویی را می بینی که دستانش خیلی شبیه بانو ها نیست! چادر به صورت میکشد تا خستگی اش را با لحظه ای خواب بین ایستگاهها بدر کند،وقتی با چشمان خسته از دیدن نادیده های روزگار با تو چشم در چشم میشود،چه کنی بی تفاوت نگاهش کنی...یا بغض و اشکت را فرو دهی و لبخندی مات تحویلش دهی! دختری که همراه مادرش لیف میفروشد تورا شبیه غاصب حقّش می بیند یا فقط رهگذری بی تفاوت! در هیچ کتابی ننوشته وقتی صدای فریاد از خانه ی همسایه ات میشنوی و میدانی بحث بر سر خرج کم امده است چه کنی!!! در هیچ مقامی نمیتوانی التماس های کودکی را که فقط میخواهد با تو چند عکس تماشا کند و با هم بخندید پاسخ دهی! کودک دبستانی نمیتواند درک کند تو در حال ترقّی هستی! بهتر است چند سال دیگر دلش پدر و مادر بخواهد !! با هیچ پولی نمیتوانی لبخندی از ته دل بر لبهای مادری که یک عمر به پایت نشسته بنشانی ! با هیچ هدیه ای نمیتوانی رضایت قلبی پدری را که وجودت از اوست بخری ! نه اینها در هیچکدام از ارزوهایم نبود! دنیایی که من در طلبش بودم باید همه چیزش حساب و کتاب میداشت ! حرام خوار به سزای اعمالش میرسید! دختر دستفروش اخر قصّه مواد فروش نمیشد! تازه پدرش هم ترک کرده بود ! اخر ارزو های من عدالت، بخش میشد...امّا بعضی از ما بیشتر از حقّمان خواستیم! حق دیگران را پایمال کردیم.خداوند حقّی در مالمان قرار داد که نپرداختیم ،هر چند بیشتر از دست دادیم! وقتی به ارزوهایمان رسیدیم یادمان رفت در این دنیا به این بزرگی ادمهایی هستند که هنوز به ارزوهایشان نرسیده اند! ارزویی شبیه از سیری نخوابیدن! وقتی به میزهایمان رسیدیم انقدر به میز چسبیدیم که یادمان رفت روزی پارچه ای سپید به ما میپیچد و جای اینهمه لباسهای رنگارنگ مارک دار را میگیرد! خدا را خواستیم امّا نه انگونه که بود! نه انگونه که هست! خدا را در سجاده گذاشتیم و روزی پنج بار سلامش گفتیم! یادمان رفت سهم سلام بندگانش را بدهیم و دنیا این شد! انسان ها شدند مخلوقاتی که ارزش را ضدّ ارزش میدانند! غیرت مد نیست! اینکه با دیدن نامحرم خودت را کنار بکشی تحجّر است و اگر در ایستگاه مترو مرد بودی و سوار واگن بانوان شدی یا اگر زن بودی و با وجود جای خالی در واگن اختصاصی وارد واگن مختلط شدی یعنی تو روشنفکری! پاکدامنی خریدار ندارد! آینده ات را اعمالت و صدق قلبی ات نمی سازد حساب سپرده ی سرشار از طلایت ان را تضمین میکند! ارزشی بنام هدف فدای وسیله ی نامشروع رسیدنش میشود وما در راه کمالیم! نه!!! مهم نیست چه میخوانم ! مهم نیست به آن شغل آرمانی به آن منزلت اجتماعی میرسم یا نه ! مهم نیست روزی که سرم را روی زمین میگذارم چند سند مالکیت بنامم ثبت شده باشد ! مهم نیست چند کتاب تالیف کنم یا چند مدرک دکترا اخذ کنم!! مهم این است که من با اخلاق باشم! اخلاق مجموعه ارزشهای اجتماعی و مذهبی است که مرا از موجودات دیگر دوپا متمایز میکند.اخلاق ان چیزی است که مرا دلسوز همه ی کودکانی میکند که چشمی نگرانشان نیست. اخلاق حسنه همان نکته ی کلیدی انتخاب انسانی بود که من شیفته خود و خانواده اش هستم. او که اسوه ی مهربانی بود. تا جاییکه مهربان خالق، همو که محبتش در تمام هستی جاریست بارها از اینهمه دلسوزی برای مردمان منع کرد! "انما بعثت لمکارم الأخلاق" روحی فداک یا رسول الله
برچسب‌ها: [ سه شنبه 90/8/3 ] [ 8:5 عصر ] [ م.رزاقی ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  م.رزاقی راهی پیش رو است ، بس صعب... راهی از خود به خدا... در انتظار مدد آسمانی اش قلم را نذر کرده ام ! |
| [ طراحی : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |
